கல்வியின் அவசியம்

எங்கள் கைகளில் சுமைகளைத் தந்துதொழிலாளியாக மாற்றத் துடிக்கும்இந்த சமுதாயம் .எங்களுக்கு கல்வி தந்துஅறிவாளிகளாக மாற்ற மறுப்பதேன் .!?

கல்வியின் சிறப்பு

வளைய வேண்டுமென்பதற்காக
நெருப்பில் வாட்டினும்
பொறுத்து - வளைகிற மூங்கில்
வேந்தன் அமரும் பல்லக்கில்
அவனது முடிக்குமேலே நின்று
பெருமை கொள்ளும் !
நீண்டுயர்ந்து வளரும் மூங்கிலோ
கழைக்கூத்தாடிகளின் கையக்ப்பட்டு
ஊர் ஊராய்த் திரிந்து
அவர்தம் காலடியில் மிதிபடும் !
இளமையிலே வருந்திக் கற்பவர்
வளையும் மூங்கிலாய்ப் பெருமையடைவர்
வருந்திக் கல்லாதவர்
மிதிபடும் மூங்கிலாய்ச் சிறுமையடைவர்.

வருத்தவன் வேய் அரசர் மாமுடியின் மேலாம்
வருத்த வளையாத மூங்கில்- தரித்திரமாய்
வேழம்பர் கைப்புகுந்து மேதினி எல்லாம் திரிந்து
தாழுமவர் தம்மடிக்கீழ்த் தான்.

-நீதிவெண்பா .7

கற்கும் போது கசப்பாயும், கற்ற பின் கரும்பினை போல் சுவையாக சுவைப்பது கல்வி.

மூவாயிரம் ஆண்டுகளுக்கு முன்பே தமிழ்ச்சமூகம் கல்வியின் மேன்மைமை 
உணர்ந்த சமூகமாக விளங்கியது. கற்றாரையே மேன்மக்களாக மதித்துப் போற்றி மகிழ்ந்தது.

கல்வியில் காலூன்றி, கலை, பண்பாட்டில் மேலோங்கி நின்ற தமிழர்தம் நாகா£க வாழ்க்கை
உலகையே வியக்க வைத்த வழிகாட்டி வாழ்க்கை என்பதை உணர்ந்து புகழ்ந்துள்ளனர்
பிறநாட்டு வரலாற்று நல்லறிஞர்கள்.
கல்வியில் பண்பட்ட ஒரு சமூகமாகத் தமிழ்ச் சமூகம் இருந்ததால்தான் அறிவில்
மேலோங்கி அன்றே விளங்கியது.
பரந்தபட்ட உலகப் பார்வையுடன்,

'யாதும் ஊரே யாவரும் கேளீர்' 'தீதும் நன்றும் பிறர்தர வாரா'
என்ற மனித நேயம் தோய்ந்த வேதம் படித்து உலகிற்கே வழி காட்டியது.
குணங்களால் கொள்கைகளால், பண்பட்ட வாழ்க்கை நெறிமுறைகளால் தலை நிமிர்ந்து
நின்ற தமிழ்ச் சாதி, கல்வியை எப்படி போற்றி, வளர்த்துக் காத்து வாழ்ந்தது என்பதை
விளக்கும் ஒரு புறநானுற்றுக் கவிதை, மனதில் பதிந்த கவிதை.

உற்றுழி உதவியும் உறுபொருள் கொடுத்தும்,
பிற்றை நிலை முனியாது கற்றல் நன்றே;
பிறப்பு ஓர் அன்ன உடன் வயிற்றுள்ளும்
சிறப்பின் பாலால் தாயும் மனம் தி¡¢யும்
ஒரு குடிப்பிறந்த பல்லோருள்ளும்
மூத்தோன் வருக என்னாது, அவருள்
அறிவுடையோன் று அரசும் செல்லும்,
வேற்றுமை தொ¢ந்த நாற்பாலுள்ளும்
கீழ்ப்பால் ஒருவன் கற்பின்,
மேற்பால் ஒருவனும் அவன் காண்படுமே.

[கல்வி கற்பிக்கும் ஆசானை எப்படி முதலில் நாம் மதிக்க வேண்டும், அந்த
ஆ சானுக்கு எத்தகைய பவிடை செய்து அவா¢ன் வாழ்வில் வறுமை இல்லாது 
உதவிகளும் செய்து பேண வேண்டும் என்பதை உணர்த்துகிறது.]

இரண்டாவது, பெற்ற தாய்கூட கல்வியிற் சிறக்க பிள்ளையையே மதிப்பாள்,
அன்பு செலுத்துவாள் என்பதையும் தொ¢விக்கிறது. அப்படி என்றால் கல்வி
இல்லாத பெண்கள் களர் நிலம் - அந்நிலத்தில் புல் விளைவதன்றி புதல்வர்கள்
விளைவதில்லை ! என்று புரட்சி கவிஞர் பாரதிதாசனார் ஏங்கினாரே, அந்த
ஏக்கத்திற்குப் பழந்தமிழகத்தில் இடமில்லை. கல்வியை மதிக்கின்ற கல்வி கற்ற
பெண்களே வாழ்ந்தார்கள் என்பது தெளிவாகிறது.

மூன்றாவததாக ஆளுகின்ற அரசனும்,

"ஒரு குடும்பத்தில் பிறந்தவர்களில் கல்வி கேள்விகளிற் சிறந்த அறிவுடையவனே வருக"
என வரவேற்றுப் பொறுப்புகளை அளித்துப் பெருமைப் படுத்துவான் 
என்று வரையறை வகுக்கிறது.

நான்காவது, தொழில் முதலாகப் பி¡¢ந்த நால்வகைப் பி¡¢வினுள்ளும் கல்வியிற் சிறந்த
தலைமகனுக்கு மேட்டுகுடி மகன் நான் என மார்தட்டுவனும் அடங்கியவனாவான்.
எனவே, கல்வி மேம்பட்டிருந்தால் எவனுக்கும் அடிமைப்பட்டவனில்லை என்பதை 
கடைசி இரண்டு வா¢கள் தெளிவாக்குகின்றன.

கல்வி, கேள்விகளால் தலைநிமிர்ந்து தமிழ் சமூகத்தைப் படம் பிடித்து 
உலகுக்குக்காட்டுகிறது மேற்குறித்த புறநானூற்று பாட்டு.

கல்வி

கல்வியெனும் தலைப்பினிலே கவிதையிதை நானெழுத
கல்வியெனும் செல்வமதை கருணைநிறை இறையோனே
முழுஞானம் நிறைந்தோனே முதலவனே அல்லாஹ்வே
முழுமனதாய் வேண்டுகிறேன் நிறைவாக அருள்புரிவாய்!

வற்றாத கடலதனின் ஆழமதைக் கண்டாலும்
வளமான கல்வியதன் கரைகாணல் முடியாதே!
எத்துறை தன்னதிலும் நாம் பட்டங்கள் பெற்றாலும்
எல்லாக் கல்வியும் நாம் பெற்றவராய் முடியாதே!

இவ்வுலகின் ஞானமெல்லாம் ஈருலகை ஆளுகின்ற
இறையோன் அவனுக்கே என்பதை நாம் மறக்கலாமோ?
மறக்காமல் அவனிடம் நாம் பெறுகின்ற கல்வியிதை
மாண்புடன் பெற்றிடவே வேண்டிடுவோம் அவனிடமே!

அன்பின் உறைவிடமாம் அறிவின் இருப்பிடமாம்
அண்ணல் நபிகோமான் முஹம்மது நபியவர்கள்
சீனநகர் சென்றேனும் சீர்கல்வி பெறுகவென
செப்பிட்ட வார்த்தையதன் சிறப்பதுவும் இதனாலே..!

கண்ணுடையோர் என்போர் கற்றோர் முகத்திரண்டு
புண்ணுடையோர் கல்லாதவர் என்றதோர் பெருங்குறள்
பொய்யாமொழிப் புலவன் வள்ளுவனார் வாக்கதுவும்
பொய்யாக வில்லையன்றோ பொறுமையதாய் சிந்திப்பீர்!

மன்னனும் மாசறக் கற்றோனும் சீர்தூக்கிப் பார்க்கையில்
மன்னனில் கற்றோன் சிறப்புடையோன் என்பதைப்போல்
கல்வியின் பெருமையிது கண்முன்னே தெரிவதனை
கவனத்தில் உணர்ந்து நாம் கற்றிடல் வேண்டுமப்பா!

செல்வமது கோடிதான் சேர்த்து நாம் வைத்திடினும்
சிறப்புமிகு செல்வமதாம் கல்விக்கு நிகராமோ?
காலத்தால் அழியாத கள்வர்கள் காவாத
காற்று நீர் தீ தீண்டா செல்வமது கல்வியன்றோ?

இஸ்லாத்தில் இறையோனும் ‘இக்ரஃ’எனும் வார்த்தை
இனியமறை குர்ஆனில் வஹீமுலம் முதலினிதாய்
ஓதிடுவீர் என்றுரைத்து கல்வியின் சிறப்பதனை
உலகோர்க்கு உணர்த்துவதை உற்றே உணர்ந்திடுவோம்!

The importance of education

Where does a high school diploma get you today? The answer, as most of us already know, is just about nowhere. A hundred years ago, a high school education was all that most people needed to find a job and start building a successful career. As times have changed however, so have societies requirements for the educational level of its citizens. The world we live in today is radically more complex than the world our predecessors lived in a century ago. We are advancing our technology at exponential rates. Jobs that didn’t even exist 10 years ago are now some of the most in demand jobs today, and many of those jobs may not even exist ten years from now. With the increased complexity and  pace of our society comes an increased demand for an increasingly skilled labor force. “It is very clear from our survey of employers that higher education needs to increase not only the numbers of students who graduate, but the levels of learning they obtain in college” (aacu.org). Where once a high school diploma could land you into a successful career, now you must have a College degree. In 1910 the percentage of Americans with four or more years of college was 2.7%. By 2007 that number had increased to a staggering 28.7% of people, that is more than a tenfold  increase in the past hundred years (Infoplease.com)  . It is obvious that education has become increasingly  important to us as individuals, and as a society; that is why we must as a provide our citizens with an equally accessible college education system. This system would have the benefit of creating a more happy and productive populace, as well  as preparing our country for the future that lies ahead.

Education is highly valued in our culture; we know this because we are all brought up learning about the importance of education. It is drilled into our heads from the very moment we can comprehend that one day we will be adults. So why do so many people still enter the workforce with minimal or no higher education under their belts? Some would say that it is a result of laziness or lack of intelligence; but what if it is not so much these factors as it is the factor of cost and availability? Should our society really hold individuals back from attaining an education because they are poor, or don’t want to incur large amounts of debt?  According to a recent survey almost 42 percent of people who do not attended college do not do so because of issues related to cost (ous.edu). Education and attaining knowledge are the crowing achievements of our species, and helping to provide an equally accessible program for college education to all citizens (regardless of income) will increase our societies overall health and productivity. Education is a worthwhile investment that will benefit individuals as well as helping to create a productive and more sustainable economy.

So why not college? What reasons are behind limiting a person’s educational opportunities, and thus eliminating their ability to become a productive and happy member of society? The answer is cost, as it usually seems to be . The cost of college today is becoming increasingly expensive at a rate faster than the average income is increasing. According to the L.A. Times, the price of college tuition has gone up by almost 50% in the last decade, drastically outpacing the rate of inflation.

As you can see these cost increases are steadily on the rise, making it harder for middle and low income individuals to attend a four year university, or anything beyond that without taking out loans and incurring large amounts of debt. Consider that when applying for a student loan students receive both subsidized (government) and unsubsidized (private) loans for their schooling, and on average the private loans interest rates are at least 1.5 percent higher than the subsidized loans (finaid.org). The problem with the system of student loans in our country is that it effectively saddles hardworking students with tens of thousands of dollars in debt, affecting them for years after their schooling is completed and perhaps even effecting some peoples decision to attend school altogether; all this in the name of profit. this transitions nicely into one of the main objections to implementing a publicly funded higher education system for the citizens of our country. One of the main arguments against implementing such a system is that doing so would unfairly tax persons who are not benefiting from it, or who do not want to pay into it. according to some fiscal conservatives implementing a system such as this would undermine our capitalist society, and help to further perpetuate a unmotivated populace by creating a welfare state, and that allowing people to seek out and buy their education at choice is actually keeping them more free (reasonforliberty.com).

This argument might seem to have some bite to it at first glance, but there are already a plethora of publicly funded programs  that we all pay into as citizens of the united states: Police, roads, libraries, social security, and schools(elementary, middle, and High) are just some of the publicly funded programs that we all and benefit from.

Another problem with the idea of a privatized and for profit education system is that  when you start trying to run a school system like a corporation – you will effectively attempt to maximize profit and minimize costs; two things that would drastically reduce the quality of education for attendees. Here is a passage from noted public speaker Noam Chomsky on the subject:

The method has been to raise the entrance standards for the state colleges without improving the schools. So when you don’t improve the schools but you raise the entrance standards for the people who are trying to go on, it’s kinds of obvious what happens. You get lower enrollments, and when you get lower enrollments, you’ve got to cut staff because, remember, we have to be efficient, like corporations. So you cut staff, and you cut services, and then you can admit even fewer people, and there’s kind of a natural cycle, and you can see where it ends up. It ends up with people either not going to college or figuring out some way to spend $30,000 a year at a private college…( scepsis.edu)

Another, among the important reasons for providing equal education opportunities for all is the impact that such educational opportunities would have on an individual citizens income, productivity, and health. Maximizing the number of persons with a college education in our society would greatly benefit it, as it would mean there would be less poverty and greater overall societal health.

Add caption

Consider that there is a clear correlation between the education level of a particular person and their average income, as seen in this graph : Fig. 1. This graph shows the correlation between Income, unemployment,  and education level.

(Beureu of Labor Statisitics)

Now if a person’s income is affected so drastically by their education level then it would follow that a person’s ability to buy goods and services is also affected by their education level. Higher educational level means more purchasing power — more purchasing power means more stimulation for an economy.

Now purchasing power is not the only reason to provide citizens with a higher education; there is also the issue of individual health to consider as well. Several studies now show that there is yet another positive correlation between education level and health. Specifically, the lower the education level the lower the overall averse health, and vice versa:

Education, not income or race, is the most important indicator of life span and health during old age, according to researchers, the New York Times reports. According to James Smith, a health economist for RAND, and other researchers, studies have found a link between a few additional years of education and longer life spans and large improvements in health during old age… (Medicalnewstoday.com)

This means that the more education a person has, the healthier a lifestyle they are likely to live. Now this in itself is great news for equal education, but also consider this: There is a staggering amount of lost productivity in society today that results from missing work due to illness, and poor health. By some accounts lost work days due to illness account for as much as $63 billion a year (Entrepreneur).  So from this information we can see that there is a tremendous amount of lost income and productivity due to illness in our society; and helping citizens to be more healthy by providing them with a better  education (which has been shown to increase overall health) would have the effect of reducing lost profit and productivity.

Now, a more healthy and productive workforce is obviously beneficial to society, but some people would argue that in providing a universal education system would degrade the quality of education that is currently available to students — much like the No Child Left Behind Act had the effect of enacting unreasonable educational standards upon public schools that the schools were then bound to abide by in order to receive funding(Nea.org). Would not creating an open and publicly funded education program do the same? The answer to that question is a resounding no. In order to ensure the quality of college education for all students the government would not be directly involved in the educational process or the curriculum for these institutions. Rather, they would provide a college stipend to all students (much like today’s Pell grant, but with no income requirements) allowing students to effectively choose the schools that they wish to attend based on their educational needs. This would also ensure that schools would not lower their educational standards nor entrance criteria, but rather allow more students who may have met the academic but not financial criteria to attend. This type of system has been implemented with great success in several countries throughout the world including Sweden, France, and Norway.  This type of public funding helps to keep the quality of education high and the choice about the education curriculum in the hands of the educators, ensuring a quality education for all who attend.

Education has also helped uplift our society in the past. Before public school systems were created and attendance made compulsory in the United States, the literacy rate for our country hovered around 80%. Since the implementation of these systems, the literacy rates in our country are now nearly 100 percent (Nces.gov). If we can attain a nearly 100 percent level of literacy by providing public primary education for our citizens imagine what we can do for our country if we provide a publicly funded college education for every citizen in our country, or every person in the world for that matter. What if there is a person out there who has the next great idea locked away in his/her brain? What if  the next great scientific leap in human history is lost because someone with the ability to create something spectacular was never given access to the cognitive tools that they needed to build and compile their knowledge? By limiting access to education we are effectively stunting our potential as a species. If you are only as strong as your weakest link, then by giving every person access to these tools we are helping to make our entire species stronger . This investment in higher education must be made, as it will allow us as a society to keep up with the fast paced and highly technological world around us and continue to contribute to it.  Providing this system is a crucial step in creating a sustainable, happy, healthy, and productive society, and to ignore the importance of education will leave us lagging behind those that chose to provide their citizens with the most valuable tool that exists: knowledge.

கல்வியின் சிறப்பு பற்றி பாலர் பாடல்

                         பாடம் நல்லா படிக்க வேணும் சின்னக்கண்ணு
                        படிச்சு நாளும் உயர வேணும் செல்லக் கண்ணு

                       பள்ளிக் கூடம் கோயில் தானே சின்னக்கண்ணு
                       ஆசிரியர்கள் தெய்வங்களாம் செல்லக்கண்ணு

                       பண்பாலே நாளும் உயர சின்னக் கண்ணு
                       பக்குவமாய் நீயும் பழகு செல்லக் கண்ணு

                       எந்நாளும் நலம் பெறவே சின்னக் கண்ணு
                       ஏற்ற படிப்பை நீ படித்திடு செல்லக் கண்ணு

                      அன்பு தானே அரிச்சுவடி சின்னக் கண்ணு
                      அருமைக் கல்வி தானே அதையும் தரும்
                                                                           செல்லக் கண்ணு

                     உயர் படிப்பு நீ படித்தால் சின்னக் கண்ணு
                     உலக நலமனைத்தும் பெற்றிடலாம்
                                                                       செல்லக் கண்ணு!

கல்வியின் சிறப்பு

இன்றைய உலகின் இன்றியமையாத ஒன்றாகத் திகழ்வது யாதெனில் கல்வியே ஆகும்.எந்த ஒரு சமூகத்தினரும் இக்கல்வியைக் கற்பதில் இருந்து விலகிச்செல்வது இன்றைய நவீன உலகில் மிகவும் அரிதாகக் காணப்படுகிறது.

ஏனெனில் கல்வியின் சிறப்பை அனைத்து சமூகங்களும் புரிந்துள்ளன.

இதனால்தான் இன்று கல்வியானது மனிதனின் அத்தியாவசிய தேவையாக இருக்கிறது.

கல்வியின் சிறப்பைப் பற்றிக் கூறும்போது கல்வி கற்றவன் எந்த இடத்திற்குச் சென்றாலும் அவன் பிறசமூகத்தால் மதிக்கப்படுகின்றான். இதற்குக் காரணம் அவன் கற்ற கல்வியே.

கற்றவனுக்கு தனது ஊரும்,நாடும் அல்லாமல் எந்தஊரும், நாடும் தனது  ஊராகவும்,நாடாகவும் கொள்ளமுடிகிறது.இப்படி கல்விகற்றவனின் சிறப்பு இருக்க.

ஒருவன் மரணிக்கும்வரை கல்விகற்காமல் இருந்து காலத்தைக் கழிப்பதுமிகவும் சிரமமானதாகும்.இதனையே திருவள்ளுவர் மிகவும் அழகாக வர்ணித்திருக்கிறார்.

"யாதானும் நாடு ஆமால் ஊர் ஆமால் ஏன்

ஒருவன் சாந்துணையும் கல்லாதவாறு" எனக்குறிப்பிடுகிறார்.

ஒருவன் தான் எவ்வளவு கல்வி கற்றாலும் அதனைச் செயல்வடிவில் தக்கவைத்துக் கொள்ள வேண்டும். அப்போதுதான் அவன் கற்ற கல்வியின் பயன் அவனுக்குக் கிடைக்கும்.

இல்லையேல் அவன் கற்ற கல்வியின் பயன் ஒன்றும் இல்லாமல் போய்விடும்.இதனையும் திருவள்ளுவர் தனது திருக்குறளின் கல்வி என்ற அதிகாரத்தின் முதலாவது குறளில் தெளிவாகக் கூறுகிறார்.

"கற்க கசடறக் கற்பவை கற்றபின்

நிற்க அதற்கு தக" என்று கூறுவதிலிருந்து நாம் விளங்கிக் கொள்ளலாம்.எண் என்று சொல்லப்படுவதும், எழுத்து என்று சொல்லப்படுவதும்.

இவை இரண்டினையும் அறிந்தோர் சிறப்பு மிக்கமக்களின் உயிர்களிற்கு கண் என்று சொல்லப்படுவர். இந்த அளவிற்கு கல்வியின் சிறப்பு எடுத்துரைக்கப் படுகின்றது.

"கண்ணுடையார் என்பவர் கற்றோர் முகத்து இரண்டு புண்ணுடையார் கல்லாதர்" கற்றவரின் சிறப்புப் பற்றிக் கூறும்போது ஒருவரின் முகத்திலுள்ள கண்ணானது கற்றவருக்குரிய அடையாளம் என்று சொல்லப்படுகிறது.

அதேகல்வி இல்லாதவரிற்கு முகத்தில் இரண்டு புண் இருப்பதாக குறிப்பிடப்படுகிறது.இதன்மூலம் கல்வியின் சிறப்பும்.அதனைக் கற்றவனின் சிறப்பும் கூறப்படுகிறது.

கல்வி உடையவர்கள் அனைத்து மக்களிடமும் நன்றாகப் பழகிக் கொள்வதோடு மடுமல்லாமல் அவர்களுடன் சேர்ந்து சந்தோசமாக வாழ்வதையே விரும்புவார்கள்.இவர்கள் பிரிகின்றபோது எப்போது இனி நாம் மீண்டும் சேர்வோம்!.

என்ற நினைவிலேயே பிரிகின்ற தன்மை கற்றவரிடம் இருக்க வேண்டும்.

மனிதன் ஆயுள் முவதும் கற்றுக்கொண்டே இருக்க வேண்டும்.கற்கமறுப்பவன் வாழமறுப்பவன் ஆகின்றான்.

கல்வி என்பது ஆய்வு கல்வி மூலம் சூழலைஅறிவை சமூகத்தை, பண்பாட்டை, மரபை ஆராய்ந்து கொள்ளலாம்."கல்விக்காக உயிர் கொடுத்தோர் என்றும் மரணிப்பதில்லை"மேற்கூறிய வாசகத்தை ஆராய்ந்தபோது கற்றவனின் சிறப்பைக் காணலாம்.

அதாவது இக்கல்விக்காக உயிர்கொடுதோர் மரணிப்பதில்லை என்பது கல்வி கற்றவர் மரணித்து விடுவார்,ஆனால் அவர் கற்ற,கற்பித்த கல்வி இந்த உலகம் அழியும்வரை அழியாது இருந்தே ஆகும்.

இதனையே கல்விக்காக உயிர் கொடுத்தோர் மரணிப்பதில்லை எனக்கூறப்படுகிறது.இதற்குச் சிறந்த உதாரணம் எந்த சமயமும் சாராமல் மனிதவாழ்வின் மேம்பாட்டிற்காக எழுதிய திருவள்ளுவர் இறந்துவிட்டார்.

ஆனால் அவரினால் எழுதப்பட்ட "திருக்குறள்" உலகின் அனைத்துப் பாகங்களிலும் பலமொழிகளில் மொழிமாற்றம் செய்யப்பட்டு அழியாமல் இருப்பதே ஒரு எடுத்துக் காட்டாகும்.

"தான் இன்புறுவது உலகின் பிறர் கண்டு

காருமுருவர் கற்றந்தார்" ஒருவன் தான் கற்ற கல்வியின் இன்பத்தை உணர்ந்தானாயின் அவன் மீண்டும் கற்பதையே விருபுவான்.

இது கல்வியின் பண்பாக கருதப்படுகிறது மாந்தர் தம் கரியனைத்தூரும் அறிவு என்பது வள்ளுவர் கண்ட வாழ்க்கை நெறியாகும்.கல்வி மனித அடிப்படை உரிமைகளில் ஒன்று.

அறிவியற் கல்வி,சமூக அறிவியற்கல்வி,அழகியல் கல்வி ஆகிய மூன்றும் வாழ்க்கைக்கு அவசியமானவை.ஒவ்வொருவனுக்கும் பெருமையையும், புகழையும் தரக்கூடியது செல்வம் "கல்விச்செல்வமே"அன்றி வேறில்லை.

கல்வியோ தொழிலுக்கு வழிகாட்டுகிறது.கல்வி என்பது வாழ்க்கை வாழ்வதற்காக உதவும் கருவியாகும்.வாழ்க்கையின் நோக்கம் என்ன என்பதை இனங்கண்டு அதற்கேற்ப கற்க வேண்டும்.

வாழ்க்கையை நெறிப்படுத்தவும்,மேம்படுத்தவும் கல்வியை பயன்படுத்த வேண்டும்.கல்வி கற்றவர்களிடம் ஒழுக்கம்,பண்பு,நேர்மை,நீதி இவைகள் அனைத்தும் ஒருங்கே அமைந்து காணப்பட வேண்டும்.

எனவே கல்வியானது ஒருமனிதனின் முக்கிய தேவையாக இருக்கிறது.எந்தவொரு சமூகமும் கல்வி இல்லாமல் இருப்பது இக்காலத்தைப் பொறுத்தவரை மிகவும் தாழ்வாகவும்,இழிவாகவும் கருதப்படுகிறது.

எனவே இவ்வாறு பார்க்கும்போது கல்வியின் முக்கியத்துவத்தை நன்கு அறியமுடிகிறது.ஒருவன் கல்வியில் சிறந்து விளங்கினால் சமூகத்தில் எவ்வாறு மதிக்கப் படுகின்றான் என்பதை விளங்க முடியும்.

ஆனால் நாங்கள் கற்றவர்கள் என்று கூறிக்கொண்டு தமது கல்வியினை 

மற்றவர்களிற்கு கற்பிக்காமலும்,அக்கல்வியினால் ஏற்படும் நன்மைகளை 

தனது சூழலிற்குப் பயன்படுத்தக் கூடிய எந்த முயற்சிலும் ஈடுபடாது .

தாங்கள் வசிக்கும் சூழலில் மிகப்பெரும் குழப்பங்களை ஏற்படுத்துவதோடு 

தலைகனத்துடன் எந்த ஒருநபரைக் கூட மதிப்பளியாது நடந்து கொள்வது 

கல்வியினால் தான் பெற்ற உயர்வை இழிவு படுத்தும் செயலாகும்.

இவாறு தனது கல்வியை துர்ப்பிரயோசனம் செய்யாது.கற்ற கல்விஎற்ப ஒழுகி சிறந்த சமுதாயத்தை உருவாக்குவோம்.  

இவ்வாறு கல்வியை கற்று சமூகத்தில் சிறந்த மனிதனாக வாழ கல்வி உதவுகிறது.இப்படியான கல்வியின் சிறப்பை 2042 ஆண்டுகளிற்குமுன் திருக்குறள் மூலம் தெளிவாகக் கூறியிருக்கிறார் திருவள்ளுவர்.

கல்வியின் சிறப்பு

வளைய வேண்டுமென்பதற்காக
நெருப்பில் வாட்டினும்
பொறுத்து – வளைகிற மூங்கில்
வேந்தன் அமரும் பல்லக்கில்
அவனது முடிக்குமேலே நின்று
பெருமை கொள்ளும் !நீண்டுயர்ந்து வளரும் மூங்கிலோ
கழைக்கூத்தாடிகளின் கையக்ப்பட்டு
ஊர் ஊராய்த் திரிந்து
அவர்தம் காலடியில் மிதிபடும் !
இளமையிலே வருந்திக் கற்பவர்
வளையும் மூங்கிலாய்ப் பெருமையடைவர்
வருந்திக் கல்லாதவர்
மிதிபடும் மூங்கிலாய்ச் சிறுமையடைவர்.

வருத்தவன் வேய் அரசர் மாமுடியின் மேலாம்
வருத்த வளையாத மூங்கில்- தரித்திரமாய்
வேழம்பர் கைப்புகுந்து மேதினி எல்லாம் திரிந்து
தாழுமவர் தம்மடிக்கீழ்த் தான்.

-நீதிவெண்பா .7

கற்கும் போது கசப்பாயும், கற்ற பின் கரும்பினை போல் சுவையாக சுவைப்பது கல்வி.

மூவாயிரம் ஆண்டுகளுக்கு முன்பே தமிழ்ச்சமூகம் கல்வியின் மேன்மைமை
உணர்ந்த சமூகமாக விளங்கியது. கற்றாரையே மேன்மக்களாக மதித்துப் போற்றி மகிழ்ந்தது.

கல்வியில் காலூன்றி, கலை, பண்பாட்டில் மேலோங்கி நின்ற தமிழர்தம் நாகா£க வாழ்க்கை
உலகையே வியக்க வைத்த வழிகாட்டி வாழ்க்கை என்பதை உணர்ந்து புகழ்ந்துள்ளனர்
பிறநாட்டு வரலாற்று நல்லறிஞர்கள்.
கல்வியில் பண்பட்ட ஒரு சமூகமாகத் தமிழ்ச் சமூகம் இருந்ததால்தான் அறிவில்
மேலோங்கி அன்றே விளங்கியது.
பரந்தபட்ட உலகப் பார்வையுடன்,

‘யாதும் ஊரே யாவரும் கேளீர்’ ‘தீதும் நன்றும் பிறர்தர வாரா’
என்ற மனித நேயம் தோய்ந்த வேதம் படித்து உலகிற்கே வழி காட்டியது.
குணங்களால் கொள்கைகளால், பண்பட்ட வாழ்க்கை நெறிமுறைகளால் தலை நிமிர்ந்து
நின்ற தமிழ்ச் சாதி, கல்வியை எப்படி போற்றி, வளர்த்துக் காத்து வாழ்ந்தது என்பதை
விளக்கும் ஒரு புறநானுற்றுக் கவிதை, மனதில் பதிந்த கவிதை.

உற்றுழி உதவியும் உறுபொருள் கொடுத்தும்,
பிற்றை நிலை முனியாது கற்றல் நன்றே;
பிறப்பு ஓர் அன்ன உடன் வயிற்றுள்ளும்
சிறப்பின் பாலால் தாயும் மனம் திரியும்
ஒரு குடிப்பிறந்த பல்லோருள்ளும்
மூத்தோன் வருக என்னாது, அவருள்
அறிவுடையோன் று அரசும் செல்லும்,
வேற்றுமை தொ¢ந்த நாற்பாலுள்ளும்
கீழ்ப்பால் ஒருவன் கற்பின்,
மேற்பால் ஒருவனும் அவன் காண்படுமே.

[கல்வி கற்பிக்கும் ஆசானை எப்படி முதலில் நாம் மதிக்க வேண்டும், அந்த
ஆ சானுக்கு எத்தகைய பவிடை செய்து அவா¢ன் வாழ்வில் வறுமை இல்லாது
உதவிகளும் செய்து பேண வேண்டும் என்பதை உணர்த்துகிறது.]

இரண்டாவது, பெற்ற தாய்கூட கல்வியிற் சிறக்க பிள்ளையையே மதிப்பாள்,
அன்பு செலுத்துவாள் என்பதையும் தொ¢விக்கிறது. அப்படி என்றால் கல்வி
இல்லாத பெண்கள் களர் நிலம் – அந்நிலத்தில் புல் விளைவதன்றி புதல்வர்கள்
விளைவதில்லை ! என்று புரட்சி கவிஞர் பாரதிதாசனார் ஏங்கினாரே, அந்த
ஏக்கத்திற்குப் பழந்தமிழகத்தில் இடமில்லை. கல்வியை மதிக்கின்ற கல்வி கற்ற
பெண்களே வாழ்ந்தார்கள் என்பது தெளிவாகிறது.

மூன்றாவததாக ஆளுகின்ற அரசனும்,

“ஒரு குடும்பத்தில் பிறந்தவர்களில் கல்வி கேள்விகளிற் சிறந்த அறிவுடையவனே வருக”
என வரவேற்றுப் பொறுப்புகளை அளித்துப் பெருமைப் படுத்துவான்
என்று வரையறை வகுக்கிறது.

நான்காவது, தொழில் முதலாகப் பிரிந்த நால்வகைப் பிரிவினுள்ளும் கல்வியிற் சிறந்த
தலைமகனுக்கு மேட்டுகுடி மகன் நான் என மார்தட்டுவனும் அடங்கியவனாவான்.
எனவே, கல்வி மேம்பட்டிருந்தால் எவனுக்கும் அடிமைப்பட்டவனில்லை என்பதை
கடைசி இரண்டு வா¢கள் தெளிவாக்குகின்றன.

கல்வி, கேள்விகளால் தலைநிமிர்ந்து தமிழ் சமூகத்தைப் படம் பிடித்து
உலகுக்குக்காட்டுகிறது மேற்குறித்த புறநானூற்று பாட்டு.

கல்வி பற்றி திருவள்ளுவர் குறள்கள்

1.கற்க கசடறக் கற்பவை கற்றபின் நிற்க அதற்குத் தக.
2.எண்ணென்ப ஏனை எழுத்தென்ப இவ்விரண் டும் கண்ணென்ப வாழும் உயிர்க்கு.
3.கண்ணுடையர் என்பவர் கற்றோர் முகத்திரண்டு புண்ணுடையர் கல்லா தவர்.
4.உவப்பத் தலைக்கூடி உள்ளப் பிரிதல் அனைத்தே புலவர் தொழில்.
5.உடையார்முன் இல்லார்போல் ஏக்கற்றுங் கற்றார் கடையரே கல்லா தவர்.
6.தொட்டனைத் தூறும் மணற்கேணி மாந்தர்க்குக் கற்றனைத் தூறும் அறிவு.
7.யாதானும் நாடாமால் ஊராமால் என்னொருவன் சாந்துணையுங் கல்லாத வாறு.
8.ஒருமைக்கண் தான் கற்ற கல்வி ஒருவற்கு எழுமையும் ஏமாப் புடைத்து.
9.தாமின் புறுவது உலகின் புறக் கண்டு காமுறுவர் கற்றறிந் தார்.
10.கேடில் விழுச்செல்வம் கல்வி யொருவற்கு மாடல்ல மற்றை யவை.

வாழ்கின்ற நாட்கள் வரையில்
வழித்துணை என்று எண்ணி
குவித்திடும் செல்வம்
ஓர்நாள் கள்வனால் கவரப்படலாம்

மங்கை தான் மகிழ்ந்து அணியும்
தங்கமும் வைரமும் ஓர்நாள்
நங்கையின் உடலை விட்டு
நீங்கி போகக் கூடும்

நாளுடன் கோளும் பார்த்து
ஆழமாய் அடிக்கல் நாட்டி
கட்டிய மனையும் கூட
பெருமழை பெய்யும் நாளில்
பெருகிடும் வெள்ளம் தனில்
பேயென இழுத்துப் போகுமாம்

வெள்ளத்தால் அழியாத
நெருப்பால் வேகாத
திருடர்களால் களவாட முடியாத
மலையென பெற்ற செல்வம்
அலையென கரைந்த போதும்
நல்வழி காட்டும் கல்விச்செல்வம்
எண்ணுடன் எழுத்தும் வாழ்வின் கண்களாய்
வண்ணம் கூட்டும் இன்னலைத் தீர்க்கும்
கல்விச்செல்வம்..!

கல்வி

“வெள்ளத்தால் அழியாது வெந்தழலால்
         வேகாது வேந்தராலும்
கொள்ளத்தான் முடியாது கொடுத்தாலும்
         நிறைவன்றிக் குறைவுறாது
கள்ளர்க்கோ பயமில்லை காவலுக்கோ 
        மிக எளிது கல்வியென்னும்
உள்ளத்தே பொருளிருக்கப் புறம்பாகப்
        பொருள் தேடி உழல்கின்றார்!”